Historia Księżego-Pola

     W XIII wieku Księżo Pole podobnie jak Kietrz, Nowa Cerekwia, Kozłówki i Tłustomosty były własnością biskupa w Ołomuńcu. Parafia Księżo Pole w pierwszym wieku swego istnienia należała do Kietrza, a jej mieszkańcy w większości zatrudniali się do prac polowych w gospodarstwach biskupich w Tłustomostach.
     Wieś tą w XIII wieku zasiedlili osadnicy niemieccy. Wsią zarządzał i sprawy sądowe sprawował mieszkaniec wsi o nazwisku Fokt. W 1535 roku wieś została zwolniona z pańszczyzny , za co podwyższono jej czynsz. Miejscowość ta jest przykładem wsi o kształcie okolnicy. Wojna 30- letnia przyczyniła się do zniszczenia najstarszych kronik parafialnych. W 1783 roku we wsi znajdował się folwark , było 22 chłopów, 15 małorolnych i 43 chałupników.
     Nie wiadomo kiedy we wsi zbudowano po raz pierwszy kościół. Wiadomo natomiast, że około 1740 roku powstał niewielki drewniany kościół poświęcony św. Bartłomiejowi. Z powodu jego złego stanu w 1745 roku rozpoczęto budowę nowego również pod wezwaniem św. Bartłomieja. W latach 1821 i 1836 odnotowano pożar, który zniszczył wieżę. Po ostatnim pożarze dach pokryto łupkiem, a wieża została bez iglicy. Grunt parafialny wynosił 180 morgów. W 1560 roku w okresie reformacji posługę duszpasterską sprawowali księża protestanccy. Po reformacji w latach 1639-1654 Księżo Pole pozostało filią Suchej Psiny. Później filią Kietrza. Wówczas co trzecią niedzielę odbywały się w tej miejscowości msze święte. W 1778 roku wieś otrzymała własnego proboszcza. Według podania ustnego ze wsi Księżo Pole istniało podziemne przejście łączące wieś z Kietrzem.
     W 1906 roku po renowacji kościoła wieża otrzymała obecny hełm. W tym samym roku mieszkanka wsi M. Krause ufundowała ołtarz główny wartości 6 tys. marek oraz nowe organy za 5700 marek. Wówczas to na wieży kościelnej zawieszono dodatkowo dwa dzwony: średni i mały, które na potrzeby I wojny światowej musiano przekazać na przetop. W latach 20 XX wieku zakupiono ponownie dwa dzwony, które umieszczono obok głównego -starego, noszącego nazwę ,,Concordia". Jego odlew wykonał w 1743 roku Hans Knapp z Krnowa. Na górnym obwodzie dużego dzwonu widniał napis: ,,W radości i smutku jestem zawsze do pomocy". Po 200 latach w 1943 roku dzwon ten oddano do przetopu w Hamburgu.
     Z inicjatywy proboszcza Melzera w 1930 roku przeprowadzono wewnętrzną i zewnętrzną renowację barokowego kościoła. Po śmierci ostatnim niemieckim proboszczem w latach 1943-1946 został Hermann. Od 1894 istniała kasa pożyczkowo-oszczędnościowa. W 1905 roku we wsi działała agentura pocztowa wraz z telefonem , kombatanci od 1904 zrzeszyli się w Związku Kombatantów. Liczba mieszkańców kształtowała się następująco: 1783 rok-537 mieszkańców ; 1855-713 ; 1890-780 ;1910-645 Grunty rolne w 1910 roku wynosiły 1057 ha. Pieczęć wsi przedstawia półksiężyc z rysem twarzy, a nad nim krzyż..
     Na frontach I wojny światowej ze wsi zginęło 28 mężczyzn, a w II wojnie 47.
     W 1662 roku we wsi założono w domu chłopa G. Plezera pierwszą szkołę elementarną. Przez 200 lat w budynku tym odbywały się zajęcia lekcyjne. W 1822 roku zbudowano nowa szkołę, w której znajdowały się mieszkania nauczycielskie. W 1875 roku zbudowano kolejną, a w starym budynku urządzono mieszkania dla nauczycieli. Nauczyciele zamiast wynagrodzenia w naturze otrzymali areał rolny wynoszący 2,01 ha. W 1912 roku liczba uczniów wynosiła 112, a rok później założono we wsi szkołę dokształcającą. W 1909 roku dzięki staraniom nauczyciela Bratke zelektryzowano Księżo Pole, a w 1913 roku założono Towarzystwo Elektryfikacji , dzięki któremu we wsi założono prądnicę .wytwarzającą światło i siłę do napędu maszyn rolniczych. Od 1900 roku Księżo Pole posiadał wodociąg. Podczas prac związanych z zakładaniem linii wodociągowej natrafiono na urny ze spopielonymi kośćmi. Znaleziono również resztki broni z czasów rzymskich.